Singapore Humbling Effects & Truths 008

Agawan Base

"My momma always said, Life was like a box of chocolates. You never know what you're gonna get." - Forrest Gump

I agree, pero para sakin,

"Life is like playing Agawan Base, you have to touch base to survive."

Tulad ng buhay, ang agawan base ay tagisan ng abilidad at ng bilis. Sa pag sigaw ng "game!", para kang kabayong pinitik sa itlog, kumaripas ng takbo para masakop agad ang base ng kalaban. Sa gitna ng biyahe mo, hindi mo aakalain na meron ka na palang kalaban na sumasalubong sayo. Kelangan mo ngayong mag u-turn at i-save ang buhay mo sa pag hawak sa base ng team niyo. Ligtas ka na ulit. Pero sa susunod mong pag takbo, plaplanuhin mo na maige ang susunod mong diskarte upang wag nang magkamaling muli.

--

Nag simulang bumuo ng pamilya ang mga magulang ko sa isang inuupahang apartment sa Project 4. Nung pinanganak ako, nakalipat na sila Daddy at Mommy, bitbit si Kuya at Ate. 1979 ng naitayo ang bahay namin sa QC.Dito sa bahay na ito nabuo ang pagkatao ko, my values, my decision making at ang standards ko sa buhay ko. Dito ako natuto ng kabutihan at kagaguhan. Pede akong maging ako, na mahal pa rin ako ng nasa paligid ko. Walang reklamo. Walang pagpapanggap, walang pressure, at walang hinihinging kapalit. Masasabi kong ito na ang pinaka-komportableng lugar in the whole wide world.

Tuwing nag aaway kaming mag kakapatid noon, ang tanging bigkas ni Mommy, "nasa langit na kayo, wag niyong gawing impyerno ang buhay niyo." Ngayong nasubukan ko ng malayo at natatanaw ko na ang bahay mula sa labas, totoo nga, ang bahay at buhay namin sa QC ay langit. (Thank you Mommy and Thank you Daddy!)

---

Dalawang taon at anim na buwan na akong kumakaripas ng takbo para masakop agad ang base ng pag asenso. Unang labas ko to. Hindi ko napansin sa gitna ng biyahe ko, hindi ko inakala na meron na palang kalaban na sumasalubong sakin. Ang pagka Burn out sa lahat ng aspekto ng buhay ko. Nararamdaman kong kailangan ko na mag u-turn at i-save ang buhay ko sa pag hawak muli ng buhay na kinagisnan ko.

Pag naka pahinga na ako at gumagana na ulit ng maayos ang utak ko, plaplanuhin ko nang maige ang diskarte ko para sa susunod kong takbo.