Saturday, April 26, 2008

"Biker Chic"


Linggo nanaman, alas 7:30 ng umaga, gumising akong hilo pa mula sa "Wine-&-Cheese-while-watching-DVD-Night" namin ni Arnel sa aking humble white room. Tumunog ang telepono niya, "autobots, transform and roll out, chiuchiu chiu chiuchiuk". May mensahe mula kay Yna at Christian, isang paanyaya na mag bike sa East Coast Park. Dali-dali kong pinauwi si Arnel para mag handa. Naligo, nagbihis ng proper attire at kinuha ang bike niya sa kanila at pag katapos ay bumalik sa amin.


Uh oh! Iisa nga pala ang bike, buti nalang may mahihiramang Dan. Oo agad ang sagot niya sa text namin. Nakakapagtaka nga naman talaga ang mga pinapagawa sakin ni Arnel. Lulan ang pambaragang downhill mountainbike, inangkas niya ako mula Geylang hanggang Eunos. May 3 kilometro din ng layo. Kinailangan kong umupo sa pagitan ng dalawang binti niya. Nag mistulan akong babaeng babae sa aking pag kakaupo!Wala palang stepnot sa likod ang mga ganitong klaseng bike. Hiyang hiya man ako sa itsura ko, ikinatuwa ko naman ang pakiramdam ng pagdampi ng hangin sa king nakangiting pisngi sa tuwing titingin ako sa aking kanan. Ngunit labis naman ang tuwang naramandaman ko tuwing titingin ako sa kaliwa, close up ang mukha ng gwapo kong nobyo na mas malaki pa sa 2x2 picture. Sobrang lapit ng mukha namin sa isa't isa, wala pang isang dangkal ang layo. Sobrang lapit na kada silip ko sa kanya ay nakakanakaw siya ng halik sa akin.

"Dingdong!"

Lumabas ng pinto si Dan tulak-tulak ang isa pang malupit na pambaragang downhill mountain bike. Pagkatapos ng kaunting ututang dila habang naghahangin ng gulong, tumungo na kami ni Arnel sa East Coast Park.

Dinatnan namin si Yna at Christian lulan ang double seater bike. Aww, ang sweet. And so, the ride begun. Sumusunod lang kami sa direction ni Arnel. Palingon-lingon lang siya para malaman kung nakakasunod pa kami. Mataas ang araw kaya singkit na mata at perfect white teeth ang dulot ng bawat lingon niya. Haaaay!


Kapansinpansin ang dami ng tao. May mga nag pipicnic, may nagpapalipad ng saranggola, may nag ro-rollerblades, nangingisda, nag lalangoy, nag ca-camping, nag jo-jogging, nag mumuni-muni at may mga nakatambay lang at nakikidagdag sa saya ng lugar. Pinakapaborito ko nung umabot kami hanggang sa dulo ng boardwalk. Puro tubig ang natatanaw ko, pakiramdam ko ay nakalakad ako sa ibabaw ng dagat, kasama ko pa ang irog ko. Walang kasing sarap.

Inabot na kami ng alas 12. Isinoli na nila Yna ang arkiladong bike at saka kami tumuloy sa Mcdonalds para mananghali. Usapang kasalan naman ang aming pinanghimagas. Kasal nila Yna at Christian at ng kung sino sino pang barkada nila sa Pilipinas ang nabanggit na hindi ko pa nakikilala kaya hindi ko natandaan ang mga pangalan nila. Uso daw na mas matanda ang bride kaysa sa groom sa grupo nila. Mabuti naman at "IN" pala kami ni Arnel. Binilang din naman ang magagastos nila Jenny at Dan sa kasal nila sa darating na Disyembre. Huwaat!!! 750 thousand Pesoses! Nakupo, Kelangan palang dagdagan pa ang pag sisipag, seryohin ang pag iipon, pagtitipid at mag focus lang sa Can Thoughts.


Mga ala 1 na nung magkayayaan umuwi. Nag paalam kami sa kanila at nag hiwalay ng landas. Tumungo kami sa bahay ni Dan upang isoli ang hiniram na bike at mag pasalamat ngunit nasa galaan na siya. Ginaya ang boses ng isang naka mamang naka Harley, "Come on!" ang sabi ni Arnel, sabay dagdag pa ng hirit na "parang biker chic no?".

OO, kinailangan ko nanaman danasin ang humiliating but very kilig na pag angkas ko kay Arnel. Pagdating sa bahay, dumiretso kami sa gym at nag buhat ng konti at para masulit ang $3.00 tape sa aking injured ankle due to basketball the other Saturday, niyaya ko naman siya mag swimming pagkatapos.


Mahapding nognog na balat at nanunuot na sakit ng katawan ang inabot namin ni Arnel pero masayang masaya naman ako sa dami ng activities na pede naming gawin ng sabay. Never a dull moment, ika nga and this is what makes me look forward to the coming Sundays of our lives.

Tuesday, April 22, 2008

Singapore Humbling Effects & Truths 002 - Bumilang ng Isa hanggang Isang Libo Tsaka Lumabas ng Kwarto

Siesta Sabado, nakatulog sa pag babasa ng libro

BEAutiful: "ZZZZZZZzzzzzzzz"
"zzzzzzzzzzZZZZZZ"

Biglang may pumasok ng pinto.

Buntis: Hindi ko alam, ano 'tong nasa resibo?

BEAutiful: (dumilat) (pinipilit mag ka diwa)
Ahhh, yan yung box ng Lasagna.

Buntis: Ah, okey. (lumabas ng kwarto at nag-accouning na ulit)

BEAutiful: (kumamot nalang ng kulot na sumakit na ulo)
Isa, Dalawa, Tatlong pasensiya,,, Labindalawa,,,
dalawang daan at anim,,,isang libong pasensiya. Game!

(Ayan, pwede nang lumabas ng kwarto.)

Monday, April 21, 2008

Why do i love thee, let me count the why's 001

"Ang gustong gusto ko pang gawin pag nakain ako sa kama,
isasabog ko yung kanin sa kama,
tapos hihigupin ko isa isa,
parang akong vacuum."

---what??!!!

Friday, April 18, 2008

Mga pasundot na correspondence habang nag hahanap buhay 001


From: BEAutiful@datcom.com.sg
To: hamsum@comdat.com.sg
Sent: Fri, 18 Apr 2008 11:06:00 +0800
Subject: poging chef


Dear Hamsum.

Busy?
Kakaburp ko lang, kaya naalala ko mag pasalamat.
Ang galing, talagang Poging Chef ka na ng buhay ko.
Salamat sa masarap na almusal,
Salamat sa pag gisa ng sardinas.
Salamat sa pag sabay sakin kumain ng Sardinas kahit pinalaki kang bawal kumain nun.

Ang sarap mo mag mahal.
Ang galign mo mag alaga ng puso.

Ako pa rin,
BEAutiful


From:
hamsum@comdat.com.sg
To: BEAutiful@datcom.com.sg
Sent: Fri, 18 Apr 2008 11:23:00 +0800
Subject: Re:poging chef


Dear BEAutiful,

Medyo Busy..sunod sunod ang trabaho..pero ok lang naman:-)

amoy sardinas pa ba ung burp?hehehe...ako din e...:-)

walang anuman..ininit ko lng naman ang sardinas...hehehe di naman sa bawal kumain..ayaw lng kame siguro masanay ng papang kumain ng sardinas...pero kumakain din naman ako..:-) ako pa lahat kinakain ko..pwera lng ung may okra at ampalaya..:-)

masarap ka din magmahal BEAutiful..lagi mo kong pinapasaya..kaya laking pasasalamat ko na minahal mo din ako..

Ako din,
Hamsum


From: BEAutiful@datcom.com.sg
To: hamsum@comdat.com.sg

Sent: Fri, 18 Apr 2008 11:44:00 +0800
Subject: Re:poging chef


Dear Hamsum.

Ang kerengkeng mo sumagot ah,
pakainin kita jan ng okra at ampalaya eh,
makita mo.

Ako,
BEAutiful


From:hamsum@comdat.com.sg)
To: BEAutiful@datcom.com.sg
Sent: Fri, 18 Apr 2008 12:03:00 +0800
Subject: Re:poging chef

Dear BEAtiful,

Nyeheheh kerengkeng ba??

wag naman...di ko talaga kayang kumain nun e...di naman ata gulay un e..di naman ata talaga kinakain un...:-) sinubukan ko dati kumain ng ampalaya kumuha ko konti tapos sandamukal na kanin..para di malasahan...hehehe.un ata ung nagluto ung nanay ni itlog na nakakahiya naman di kumain...okra kahit kelan di ko pa nasubukang kainin o tikman man lng...at wala pakong balak gawin un..:-)

Ako na naman,

Hamsum


From: BEAutiful@datcom.com.sg
To: hamsum@comdat.com.sg

Sent: Fri, 18 Apr 2008 12:36:00 +0800
Subject: Re:poging chef



Dear Hamsum.

Eh pano kung mag luto ako ng okra?
tapos lalagyan ko ng madaing madaing cheese...
may free yosi pa!

Masarap pa rin,
BEAutiful


From:hamsum@comdat.com.sg)
To: BEAutiful@datcom.com.sg
Sent: Fri, 18 Apr 2008 12:39:00 +0800
Subject: Re:poging chef

Dear BEAutiful,

Panong luto??...alam ko na...hiwain ung okra ng pinong pinong pino..parang powder na..tapos lagyan mo madaming madaming madaming cheese...!!! ayun e di nakakain nako ng okra..:-) pwede ko pang palaman pa sa tinapay un...:-)

ngak bakit may free pang yosi??...para apakan sa shoes tapos kikindatan kita??:-)

Ang nagaayos ng buhay para sa masarap,

Hamsum


From: BEAutiful@datcom.com.sg
To: hamsum@comdat.com.sg

Sent: Fri, 18 Apr 2008 12:54:00 +0800
Subject: Re:poging chef

Hahahaha...Dear Hamsum,

Hahang galing mo talgahahahahaahang sumaahahahahaahgot...
Grahahahhahahabe....

You hahahhahare soo funny!

Haahahahahahayyy,,,
hahahhaaang sahahhahhayaaaaa sahahahahyaahahah ko taahahahahalahahahagahahah sahahhaayo.

(Bhuuuuuooottttt!)

Oops, excuse me.

Ang pinakamasayang Gurlfriend,
BEAutiful


From:
hamsum@comdat.com.sg)
To: BEAutiful@datcom.com.sg
Sent: Fri, 18 Apr 2008 14:17:00 +0800
Subject: Re:poging chef

Dear BEAutiful,

Hehehehe.....yoko kasi talaga ng okra e..:-)...alam ko lng ginagawa sa okra e gawing stamp..:-)

ako din..masayang masaya ako sayo...lagi akong masaya, lahat ng parts ng katawan from feet and legs,from arms and torso and from the head..(voltron)ay laging masaya:-)

Ang pinakamasayang boyfriend ng pinakamasayang gurlfriend,

Hamsum


Thursday, April 17, 2008

Singapore Humbling Effects & Truths 001 - Tiis at Priorities

Isang umaga sa Geylang Bus Stop
9:12 AM, nag aabang ng bus 2 or 51 papasok ng trabaho


Hamsum: Mag taxi na tayo. (sabay tingin sa relo)
BEAutiful: Akin na yang Ten Dollars mo, iipunin ko pambili ng bahay.
Hamsum: (Hamsum smiles lang)
BEAutiful: Akin na, Akin na, Akin na!!!

Bus 2 then arrives.

Tuesday, April 15, 2008

Rurok ng Kaligayahan


Sumabay si Rose mag simba samin nung Linggo.
Wala kasi si Arczi, 3 weeks siya sa America.
Pagkatapos ng simba,
nakita namin buong barkada ng nobyo ko sa likod ng simbahan, as usual.
Ang ganda ng suot ni Viv, Boho-chic. Pati na rin ang ayos ng buhok niya.
Nakaternong Fink naman sina Dan at Jeny.
Kitang kita naman sina Christian at Yna sa Orange at Green Shirt nila.
Sayang wala pa si Ange, ano kaya ang terno nila ni Aaron?
mag teterno din kaya si Krys at ang wifey niya?
Siyempre kami din ni Arnel,
naka ternong puti,
ternong shorts,
ternong Vans na sapatos,
Lalaking lalake pala suot ko nung Linggo ah.
Arnel na Arnel.

Planado talaga naming 3 ni Rose na bibisitahin namin si Andy sa bago niyang biling tirahan sa Bishan pagkasimba.
Pero nag kayayaan muna kumain sa Food Court sa may Raffles City.
Tsk, Kway Teow, puro mantikang local food nanaman.
Excited pa naman ako sa cooking ni Weng.
Oh well, narinig ko namang tumawa ng marami si Arnel sa mga walang kwentang usapan ng barkada niya,
busog na rin ako dun.

Dumeretso na kami kina Andy pagtapos. Sumama din si Aaron at Krys, mga wala kasing partner.
Pang walong stop galing City Hall MRT.
Dhoby Gaut, Sommerset, Orchard, Newton, Novena, Toa Payoh, Bradell, Bishan.
Ang Layo!!!
Buti nalang may ubod ng gandang babae sa train, parang si Mama Mary.

Pag ka baba, nautusan kaming bumili ng yelo at juice,
"Kahit na anong panghabol ng lasa" sabi Aaron.
Shiet, kutob ko may inuman nanaman.

Meron ding 8 minutes ang nilakad namin mula MRt Station hanggang sa HDB nila Andy.
Buti nalang mababaw ang kaligayahan ng mga kasama ko.
Tanong ni Arnel: Kung nasa kalagitnaan ka na ng lakad mo at kumulo ang tiyan mo, san ka tatakbo, sa Train Station o sa bahay mo?

Pag bukas ng pinto... Tadaaah!
Naks, mukhang parlor na mukhang morge ah.
First class na Parlor naman. Salon.
Black and Red ang motiff.
Hirit ni Aaron: Ayus ah! Bagay dito ang DBS Atm card ko ah!
which, I agree.

Pagtapos ng isang tour, naupo na kami sa waiting area.
Nilabas na ni Andy ang Ibat ibang alcoholic beverages.
Oh no, Tambay Sessions nga.
Tsk! Hindi ako lumaking nakikitambay, hindi ako sanay, nahihirapan ako.
Mainipin kasi ako eh. Ayoko ng walang ginagawa.
Buti nalang, dala ni Rose ang Ipod niya, komportable ang higa ko couch at may mga konteng magazines.
Kuntento na ako ka jamming sa utak ko ang mga bokalista ng ipod ni rose.
Bonus nalang na makita kong humahalakhak si Arnel.
Hindi ko man naririnig ang usapan, sigurado akong masaya siya.

Yehey!!! Naubos ang juice. May gagawin na ako.
Siyempre, sinamahan ako ni Arnel mag hanap ng juice, kahit anong panghabol ng lasa.
May vendo machine daw sa may playground.
Pagtapos makakolekta ng sangkatutak na barya, Takbo!
Goal: Unahan mahanap ang vendo.
Buti nalang may vendo, wala ngang mabibilihan.
Sira pa. Ayaw mag labas ng sikat na inumin.

Pagbalik namin, nakisalamuha na ako.
Ahh...Action Stories pala ang usapan.
Snatchers sa Blumentrit, San Andres Bukid, makulay na buhay ni Krys with the buwayang pulis, aksidente ni Aaron, pagkabasagulero ni Arnel,
Sinko (ano yun? presinto ba yun?) blah blah blah...
tsk, wala ako na share. ganito pala kagulo ang Pilipinas.
Totoo palang what you don't know won't hurt you.
Madalas akong mag overdrive pag madaling araw noon.
Nadaanan ko na yung mga lugar na pinag sasasabi nila.
Kung saan-saang dead end na ang narating ko kakahanap ng Pateros
pero lagi akong umuwing bigo. Hindi naman yata totoo yung lugar na yun eh.

Naubos na siguro ang mga salaysay ng rambulan at pInagbigyan ni Andy si Arnel mag laro ng Wii.
Galing talaga ng generation na ito. Dati dance revo at drums lang, ngayon pati gitara meron na.
Ang sarap sarap panoorin ni Arnel habang tuwang tuwa siyang tipain ang pekeng gitara.
Parang kinikiliti yung puso ko nung makita siyang pumapalakpak sa itaas ng ulo niya sabay ang tiyempo ng magulong tugtog.
Ganadong ganado. Parang bata at parang tunay na rakista at the same time.
Buo na ang gabi ko.

Tanong ni Arnel: Mag kano lahat to?
Andy: S$1000.00 siguro pati gitara.

Sa loob loob ko: Ang mahal naman, dibale, iipunin ko yan, makita lang kitang laging ganyan nasa rurok ng kaligayahan.

Pero, kung di ko man makayanan ipunin yan...oh well, it's the thought that counts.

Saturday, April 12, 2008

Una


Paano ko ba magandang sisimulan ang blog ko?
Bago sa akin ang ganito.
Hanep, sa ikatlong linya ko, may naramdaman na ako.

Ganito pala ito.
Para bang may kausap ako.
Tila may panauhin sa aking harapan.
Anong parte kaya ng pagkatao ko ang kausap ko.
May tenga ba ang utak?
Sino kaya yung nakikinig?

Hello, may tao ba jan?